اشعار زیبا خاقانی ص1
اولین عشق آخرین عشق
خود را به سفر بیازمودم بی تو
جان کاستم و عنا فزودم بی تو
هم آتش غم به دست سودم بی تو
هم سودۀ پای هجر بودم بی تو
عمرم همه ناکام شد از بی کاری
کارم همه نا ساز شد از بی یاری
ای یار مگر تو کار من بگذاری
وی چرخ مگر تو عمر من باز آری
***
گفتم پس از آن روز وصال ای دلخواه
شبهای فراقت چه دراز آمده آه
گفتا شب را در این درازای چه گناه
شب روز وصالست که کردند سیاه
ای چشم بد امده میان من و تو
داده به کف هجر عنان من و تو
از نطق فرو بست زبان من و تو من دانم و تو درد نهان من و تو
لطفا صبر کنید ...